مقاله عشق رماتنیک....چرا عشق رمانتیک بندرت کار می کند؟

عشق رمانتیک  

چرا عشق رمانتیک بندرت کار می کند
عشق رمانتیک: چرا عشق رمانتیک بندرت کار می کند.  عاشقانه یک احساس خوب است - اما برای یک عمر کافی نیست. 

عاشقانه یک احساس خوب است - اما برای یک عمر کافی نیست. 
تقریباً همه در آرزوی عشق بزرگ هستند و امیدوارند که روزی شریک زندگی خود را پیدا کنند. دکتر اینگلور اببرفلد ، دانشمند فرهنگی دانشگاه برمن ، در کتاب جدید خود "درباره غیرممکن بودن عشق" می نویسد. در آن ، او چند پایان نامه برجسته را تنظیم کرد - از جمله چیزهای دیگر ، که میل جنسی برای انتخاب شریک زندگی از ایده های عاشقانه تعیین کننده تر است. او در مصاحبه ای توضیح می دهد که چرا با وجود همه چیز هنوز به چیزی مانند عشق اعتقاد دارد. 

اطلاعات بیشتر در مورد جستجوی شریک
دام برای مجردها: 7 گناه هنگام جستجوی شریک زندگی
برداشت اول به حساب می آید: باید از این گناهان دوستی دوری کنید
جستجوی شریک زندگی: سیگنالهایی برای عشق بزرگ است
نکاتی برای رابطه جنسی بهتر
دکتر اببرفلد ، چرا عشق خیلی غیرممکن است؟
زیرا هیچ عشقی وجود ندارد همانطور که دوست داریم تصور کنیم. عاشق شدن ، بله ، حتی قابل اثبات است ، پیوند با شخصی که برای ما مهم است. اما عشق به اصطلاح بزرگ ، شریک زندگی برای زندگی ، وجود ندارد. در کتاب خودم آنچه را که در پشت دو نفر وجود یکدیگر را پیدا می کنند ، تحلیل و بررسی کردم و گفتم که آنها یکدیگر را دوست دارند.

آنها می گویند زن و مرد نسبت به چیزی که می خواهیم واقعیت داشته باشند ، بیشتر توسط آرایش ژنتیکی تعیین می شوند. 

به طرز عجیبی ، اکثر مردم وقتی گفته می شود زن و مرد نسبت به عشق متفاوت هستند ، با آن مشکلاتی دارند. این اختلافات بسیار مهم هستند زیرا در غیر این صورت هیچ عاشقانه تبلیغاتی وجود نخواهد داشت و عاشق نمی شوید. ما باید این اختلافات را بشناسیم و ترجیح دهیم به این مسئله دقت کنیم که چرا این وضع ها چنین است. زندگی عاشقانه ما 99 درصد توسط ژنها تعیین می شود. ما می توانیم این سیستم ها را خیلی خوب دستکاری کنیم و خود را متقاعد کنیم که از نظر فرهنگی شکل گرفته است. و این یک چیز خوب است زیرا مقابله با آن را برای ما آسان تر می کند. با آئین دادن به آن ، زندگی عاشقانه خود را تنظیم می کنیم و فکر می کنیم که تأثیرگذاری بر آن دارد. 

آیا شما می گویید که در نهایت همه ما فقط رانده می شویم؟

من آن را به طرز چشمگیری قرار نمی دهم. بیایید اینگونه بیان کنیم: انسان موجودی است که می خواهد تولید مثل کند. و البته من هیچ وقت از سیستمهایم مستقل نیستم. بنابراین بسیاری از درایوها در واقع کنترل می شوند. اما تأثیرات فرهنگی نیز نقش اصلی را ایفا می کنند: به عنوان مثال ، در اروپا برای مردان و زنان طبیعی است که یکدیگر را پیدا کنند. در آسیا برای تعیین شریک زندگی ممکن است با یک اخترشناس مشورت شود. و ناگهان احساسات در اینجا نیز رشد می کنند. با این وجود ، مهمترین چیز آن چیزی است که طبیعت در گهواره به ما داده است. چیزی در همه ما وجود دارد که همه چیز را از کنترل خارج می کند. سپس در مناطق مرزی که دوست داریم به خودمان دروغ بگوییم ، در انفجار خود حرکت می کنیم ، همه چیز را تحت کنترل داریم.

و رابطه جنسی برای عشق چقدر مهم است؟

توضیحات بهتری از عشق نسبت به رابطه جنسی وجود ندارد. اینگونه است که کتاب من شروع می شود. آنچه اساساً جنسی می گیریم پایه و اساس ما است. همه چیز ناشی از این است. این کار با عشق به مادر شروع می شود ، هنگامی که کودک آموخته می شود که همدلی شود. این یک تصویر صاف از رابطه جنسی نیست ، بلکه یک روند پیچیده است. ما از یک روند جنسی سرچشمه گرفته ایم و این کل زندگی ما را همراهی می کند.

چرا ما اینقدر عاشق عشق عاشقانه هستیم؟

این البته ما را الهام می بخشد. عشق و ایثار بسیار ما را لمس می کند ، زیرا همیشه از خود می پرسیم که آیا ما نیز می توانیم. بیایید رومئو و ژولیت را در نظر بگیریم: در داستان تعجب می کنیم که آیا می توانستیم خودمان را بکشیم. و اینجاست که این ایده های بزرگ عشق ، که هیچ ارتباطی با واقعیت ندارند ، بوجود می آید. اما این قابل درک نیست ، زیرا بدون تخیل ، مردم قادر به پرواز به ماه نخواهند بود. هیچ کس نمی داند وقتی دو نفر عاشق می شوند واقعاً چه می کنند. اما مطمئناً آنها آینده را به وضوح تصویر می کنند. شما فکر نمی کنید که عشق می تواند شکست و یا اینکه فرد عزیز دارای پاهای عرق یا عادت است که در برخی از نقاط ما را آزار می دهد.

آیا شما در واقع هنوز هم به عشق خود اعتقاد دارید؟

من به هیچ وجه سرخورده نیستم. وقتی می دانم چه چیزی ممکن است ، با آرامش بیشتری چیزها را می بینم. و اگر به واقعیت پایبند باشید و با این واقعیت کنار بیایید که خوشبختی نمی تواند دائمی و کامل باشد ، در دراز مدت شادتر خواهید شد. ما دوست داریم که از توهم فریب خورده باشیم. اما اگر واقع بین باشیم ، چنین استانداردهای بالایی نداریم که در نهایت در راه خوشبختی خود بایستیم. البته توهمات نیز مهم هستند ، زیرا در غیر این صورت هیچ کس دیگر عاشق عشق نمی شود. اما فقط اگر واقعیت را شامل شود ، عشق ماندگار خواهد شد.

روابط بین فردی
جامعه روانشناسی
یک رابطه بین فردی یک ارتباط یا آشنایی قوی ، عمیق یا نزدیک بین دو یا چند نفر است که مدت زمان آن از کوتاه تا پایدار است. این ارتباط می تواند مبتنی بر استدلال ، عشق ، همبستگی ، تعامل منظم در تجارت یا نوعی تعامل اجتماعی باشد. روابط بین فردی در زمینه تأثیرات اجتماعی ، فرهنگی و سایر تأثیرات پدید می آید. زمینه می تواند متفاوت از روابط خانوادگی یا خانوادگی ، دوستی ، ازدواج ، روابط با شرکا ، کار ، باشگاه ، محله و اماکن عبادت باشد. آنها را می توان با قانون ، عادت یا توافق متقابل تنظیم کرد و اساس گروه های اجتماعی و جامعه به طور کلی است.

به عنوان مهم ، 
مطالعه روابط بین فردی شامل چندین شاخه از علوم اجتماعی است ، از جمله رشته هایی مانند جامعه شناسی ، علوم ارتباطات ، روانشناسی ، انسان شناسی و کار اجتماعی. مطالعه علمی روابط توسعه یافته در دهه 1990 و به عنوان "علم روابط" شناخته شد که در شواهد و نتایج حکایات حکایتی یا شبه خبرگان در نتیجه گیری های خود درمورد داده ها و تحلیل عینی تفاوت دارد. پیوندهای بین فردی نیز در جامعه شناسی ریاضی موضوعی است.

بچه ها

روابط صمیمی

روابط عاشقانه در روابط عاشقانه عمومی 
به طرق بی شماری توسط نویسندگان ، فیلسوفان ، مذاهب ، دانشمندان و در حال حاضر توسط مشاوران روابط تعریف شده است. دو تعریف محبوب از عشق عبارتند از نظریه مثلث استرنبرگ درباره عشق و نظریه عشق فیشر. اشتاینبرگ عشق را از نظر صمیمیت ، اشتیاق و تعهد تعریف می کند که وی ادعا می کند در روابط مختلف عاشقانه در سطوح مختلف وجود دارد. فیشر عشق را از سه سطح تعریف می کند: جذابیت ، عشق عاشقانه و دلبستگی. روابط عاشقانه می تواند بین دو نفر از هر جنسیت یا گروهی از افراد وجود داشته باشد (به چند ضلعی مراجعه کنید).

عاشقانه (عشق) 
تنها مشخصه بارز یک رابطه عاشقانه ، حضور عشق است. بنابراین تعریف عشق به همان اندازه دشوار است. هازان و شیور عشق را با استفاده از تئوری دلبستگی آینزورث تعریف می کنند ، که شامل نزدیکی ، حمایت عاطفی ، خود کاوش و درد جدائی هنگام جدا شدن از دوست داشتنی است. سایر مؤلفه هایی که معمولاً برای عشق ضروری هستند جذابیت جسمی ، شباهت ، تلافی و خود افشایی است.

 
عشق افلاطونی 
یک رابطه صمیمی اما نه عاشقانه به عنوان یک رابطه افلاطونی شناخته می شود.

مراحل زندگی
روابط اولیه بین نوجوانان با رفاقت ، تلافی و تجربیات جنسی مشخص می شود. با بزرگ شدن بزرگسالان ، آنها در روابط خود از جمله عشق ، دلبستگی ، امنیت و پشتیبانی از شرکاء ، شروع به ایجاد ویژگیهای دلبستگی و مراقبت می کنند. روابط قبلی نیز تمایل به کوتاه تر شدن دارد و نشانگر مشارکت بیشتر در شبکه های اجتماعی است. روابط بعدی اغلب با کوچکتر شدن شبکه های اجتماعی مشخص می شود ، زیرا زوج زمان بیشتری را نسبت به کارمندان اختصاص می دهند. روابط بعدی تمایل به نشان دادن سطح بالاتری از تعهد دارد. بیشتر روانشناسان و مشاوران روابط ، پیش بینی می کنند با گذشت زمان کاهش صمیمیت و اشتیاق ، که با تأکید بیشتر بر عشق همراه (که با همنشینی جوانان در خصوصیات دلسوز ، متعهد و شریک زندگی متفاوت است) جایگزین می شود. با این حال ، مطالعات زوج شاهد کاهش صمیمیت یا اهمیت رابطه جنسی ، صمیمیت و عشق پرشور مردم در روابط طولانی تر یا دیرتر نبوده اند. افراد سالخورده در روابط خود شادتر هستند ، اما هنگام تلاش برای ورود به روابط جدید نسبت به افراد جوان یا مسن تر ، با موانع بیشتری روبرو هستند. زنان مسن به ویژه با موانع اجتماعی ، جمعیتی و شخصی روبرو هستند. مردان 65 ساله و بالاتر تقریباً دو برابر زنان احتمال دارند.

 
نصف بهتر
این اصطلاح به طور قابل توجهی متفاوت در دهه 1990 محبوبیت خود را به دست آورد ، و این نشان دهنده پذیرش فزاینده روابط غیرهمخونی است. این می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای جلوگیری از فرض در مورد جنسیت یا وضعیت روابط شریک زندگی یک شخص (به عنوان مثال متاهل ، زندگی مشترک ، مدنی). روابط در جامعه همچنان رو به رشد است و بسیاری از شرکا زندگی مشترک با یکدیگر را تقریباً به همان اندازه جدی یا به عنوان جانشینی برای ازدواج می بینند. از طرف دیگر ، افراد دگرباش جنسی هنگام ساخت و پرورش روابط صمیمی با چالش های خاصی روبرو هستند. فشار همگانی منفی درونی و قادر به ارائه خود مطابق با هنجارهای جنسیتی پذیرفته شده اجتماعی می تواند رضایتمندی و مزایای عاطفی و سلامتی را به همراه آورد ، که آنها در روابط خود تجربه می کنند. جوانان دگرباشان جنسی نیز فاقد پشتیبانی اجتماعی و ارتباط همسالانی هستند که جوانان ناهمگن از آن لذت می برند. با این حال ، مطالعات تطبیقی ​​زوج های همجنس و دوجنسگرا تفاوت چندانی در شدت رابطه ، کیفیت ، رضایت یا درگیری ندارند.

 
روابط زناشویی 
گرچه روابط غیر سنتی همچنان در حال رشد است ، ازدواج هنوز هم بیشتر روابط را به جز بزرگسالان در حال ظهور تشکیل می دهد. بسیاری همچنان آنرا مکانی بزرگتر برای ساختارهای خانوادگی و اجتماعی می دانند.

TOTEM مخفف "خیلی پیر است تا همیشه ازدواج کنید". بسیاری از افراد مسن به دلیل سن ، تعهدات مالی و خانوادگی خود ازدواج نمی کنند. وصیت نامه ها و غالبا وام های معکوس وجود دارد ، و ازدواج باعث پیچیده تر شدن رابطه می شود. در یک رابطه TOTEM ، هر یک از شرکا خانه خود را نگه می دارند و در صورت وام های معکوس ، هر فرد در خانه خود ساکن می شود و به اندازه کافی برای پاسخگویی به الزامات وام مسکن معکوس است. اراده ، اعتماد و غیره به شکل اصلی خود باقی می مانند و اعضای خانواده مجبور نیستند نگران آینده خود باشند.

روابط خانوادگی 
پدر و مادر
روابط والد و کودک همیشه افراد را تحت تأثیر قرار داده است. در زمان های قدیم ، آنها اغلب با ترس ، یا شورش یا کنار گذاشتن مشخص می شدند ، که منجر به نقش های جدی شاخه ها ، به عنوان مثال در روم باستان و چین می شد. فروید در مورد مجتمع ادیپ ، فکر وسواس پسران ، مادرشان و ترس و رقابت با پدرشان ، و مجتمع کمتر شناخته شده Electra فکر کرد ، که در آن دختر جوان احساس می کند که مادرش او را گول زده است و به همین دلیل او را در اختیار داشت. با پدرش عقاید فروید برای چندین دهه در تفکر در مورد روابط والدین و فرزند تأثیر گذاشته است. ایده اولیه دیگر روابط والدین و فرزند این بود که عشق فقط به عنوان یک انگیزه بیولوژیکی برای بقا و آسایش از جانب کودک وجود داشته است. با این حال ، در سال 1958 ، هری مطالعه پیشگویی هارلو را نشان داد که واکنشهای روسوس را به سیم "مادران" و پارچه "مادران" مقایسه می کند ، عمق احساسی که توسط نوزادان احساس می شود. این مطالعه همچنین مبانی نظریه دلبستگی مری آینسورث را نشان داده و نشان می دهد که چگونه نوزادان از پارچه "مادران" خود به عنوان پایه ای مطمئن برای کشف استفاده می کنند. Ainsworth سه نوع از روابط والدین و فرزند را در یک سری از مطالعات در رابطه با وضعیت عجیب تعریف کرد ، سناریویی که کودک در آن از والدین جدا شده و سپس با والدین مجدداً پیوند می یابد. نوزادان متصل با خیال راحت والدین را از دست می دهند ، هنگام بازگشت آنها با خوشحالی از آنها استقبال می کنند و در هنگام حضور والدین از اکتشاف طبیعی و عدم ترس خود را نشان می دهند. اجتناب از ناامن بودن نوزادان ، استرس کمی در جدایی نشان می دهد و مراقب را هنگام بازگشت نادیده می گیرند. آنها کمی کشف می کنند وقتی والدین حضور دارند فرزندان ناامن و ناامن از جدایی بسیار ناراحت هستند ، اما هنوز هم پس از بازگشت والدین در پریشانی هستند. این کودکان همچنین تحقیقات کمی انجام می دهند و ترس خود را نشان می دهند ، حتی اگر والدین حضور داشته باشند. برخی روانشناسان شیوه چهارم نظم را پیشنهاد کرده اند که بسیار نامنظم است زیرا رفتار کودکان بی نظم یا بی نظم به نظر می رسد. سبک های دلبستگی ایمن با پیامدهای اجتماعی و تحصیلی بهتر ، اخلاق بیشتر و جرم کمتر برای کودکان همراه است و نشان می دهد که موفقیت های آینده در روابط قابل پیش بینی است. در بیشتر اواخر قرن نوزدهم تا بیستم ، روابط والدین و والدین زمان تحولات بوده است. استنلی هال مدل "Sturm und Drang" جوانان را محبوب کرد. با این حال ، تحقیقات روانشناختی تصویری بسیار ضعیف تر نشان داده است. اگرچه نوجوانان ریسک پذیری بیشتری دارند و بزرگسالان مشتاق میزان خودکشی بالاتری دارند ، اما آنها تا حد زیادی بی ثبات هستند و از والدین خود روابط بهتری نسبت به مدل ارائه می دهند. بزرگسالی در اوایل دوره ، به معنای کیفیت روابط والدین و کودک است که پس از آن کاهش می یابد - از طریق بلوغ تثبیت می شود ، و روابط در اواخر بزرگسالی نسبت به قبل از شروع بهتر است. با بالا رفتن میانگین سن ازدواج و نوجوانان بیشتر در کالج و زندگی با والدین نسبت به نوجوانان ، مفهوم دوره جدیدی به نام بزرگسالی نوظهور محبوبیت پیدا کرد. این به عنوان دوره عدم اطمینان و آزمایش بین نوجوانی و بزرگسالی دیده می شود. در این مرحله روابط بین فردی بیشتر به خود وابسته تلقی می شوند و روابط با والدین هنوز هم می تواند تأثیرگذار باشد.